Chrzest

Chrztu św. udzielamy we wszystkie niedziele miesiąca na Mszy Św. o godz. 12:00. Rodzice powinni zapisać dziecko w kancelarii parafialnej dwa tygodnie wcześniej.


NALEŻY PRZYNIEŚĆ:
- wyciąg aktu urodzenia z Urzędu Stanu Cywilnego
- świadectwo ślubu kościelnego rodziców dziecka
- jeżeli rodzice dziecka są z innej parafii, a pragną chrztu w naszym kościele proszeni są o przyniesienie zezwolenia od ks. proboszcza ze swojej parafii
- zaświadczenie z parafii zamieszkania dla rodziców chrzestnych, że mogą być chrzestnymi

 


Na rodziców chrzestnych należy wybrać tych, którzy przyjęli Sakrament Bierzmowania i w swoim środowisku są dobrymi apostołami Chrystusa (katolikami praktykującymi).


WARUNKI OTRZYMANIA DOKUMENTU BY ZOSTAĆ CHRZESTNYM DZIECKA:


Drodzy Rodzice Chrzestni


Przyjmujecie na siebie obowiązek pomagania rodzicom naturalnym lub opiekunom dziecka, a w razie potrzeby zastąpienia ich w dbałości o to, aby ochrzczone dziecko otrzymało wychowanie katolickie, prowadziło życie chrześcijańskie, odpowiadające przyjętemu sakramentowi chrztu i wiernie wypełniało złączone z nim zadania.


Wyżej wymienieni Rodzice Chrzestni powinni:
- być osobami wierzącymi, praktykującymi i odpowiedzialnymi
- mieć ukończone szesnaście lat 
- mieć Sakrament Bierzmowania
- spełniać funkcję rodzica chrzestnego zgodnie z wymogami Kodeksu Prawa Kanonicznego, kan. 874, part.1.


Drodzy Rodzice Chrzestni!


Podając do Chrztu Świętego dziecko, przygotowujecie je do Życia Bożego. Przyjmujecie obowiązek dawania dziecku przykładu życia religijnego, oraz troski o jego wykształcenie i wychowanie katolickie. Dowodem Waszej dojrzałości religijnej jest spowiedź i komunia św. w intencji dziecka.

 

SAKRAMENT CHRZTU ŚWIĘTEGO
 
 
Bóg wzywa każdego po imieniu. Imię każdego człowieka jest święte. Imię jest ikoną osoby. Domaga się szacunku ze względu na godność tego, kto je nosi. Rodzice, chrzestni i proboszcz powinni troszczyć się, by nie nadawać dziecku imienia obcego duchowi chrześcijańskiemu.

Chrzest jest przystąpieniem do społeczności Kościoła oraz wejściem na drogę, która ma człowieka doprowadzić do wiecznego życia z Bogiem w gronie zbawionych. Przez chrzest człowiek dostępuje odpuszczenia grzechu pierworodnego i wszystkich grzechów osobistych, rodzi się do nowego życia, przez które staje się przybranym synem Ojca, członkiem Chrystusa, świątynią Ducha Świętego. Podczas chrztu imię Pańskie uświęca człowieka i chrześcijanin otrzymuje swoje imię w Kościele. Może to być imię Świętego, to znaczy ucznia Chrystusa, którego życie było przykładną wiernością swemu Panu. Patron wybrany dla dziecka wraz z imieniem jest drogowskazem na drodze do zbawienia. Święty patron jest wzorem miłości i zapewnia wstawiennictwo u Boga.

1.Patron chrztu

Chrzest dziecka wiąże się z nadaniem dziecku imienia. Dokonując wyboru imię dla swojego dziecka katoliccy rodzice powinni wiedzieć, że wybór imienia łączy się z wyborem patrona dziecka, który od momentu chrztu towarzyszył będzie mu w całym życiu. Dlatego powinniśmy brać pod uwagę nie samo brzmienie imienia, to czy jest modne i atrakcyjne, ale jakiego patrona wybieramy dla naszego dziecka. Otrzymując chrześcijańskie imię, dziecko zyskuje jednocześnie niebieskiego patrona jako pomoc i wzór do naśladowania.
Istnieje zwyczaj nadawania dziecku na chrzcie takiego imienia, jakie "przyniosło sobie na świat". Rodzice sięgają po kalendarz i sprawdzają, który święty obchodzi imieniny w dniu narodzin ich dziecka. Czasem wybiera się świętego, którego wspomnienie przypada kilka dni przed lub po przyjściu dziecka na świat.
Otrzymane imię pozostaje na zawsze. W Królestwie niebieskim zajaśnieje w pełnym blasku tajemniczy i niepowtarzalny charakter każdej osoby naznaczonej Bożym imieniem. "Zwycięzcy dam (...) biały kamyk, a na kamyku wypisane imię nowe, którego nikt nie zna oprócz tego, kto [je] otrzymuje" (Ap 2,17). "A oto Baranek stojący na górze Syjon, a z Nim sto czterdzieści cztery tysiące, mające imię Jego i imię Jego Ojca wypisane na czołach" (Ap 14,1).
Nowe imię chrześcijanin otrzymuje jeszcze raz: w momencie osiągnięcia dojrzałości religijnej wraz z sakramentem bierzmowania. Patron bierzmowania to drugi opiekun człowieka na drodze życia. Kim jest patron, najpiękniej wyjaśnił Jan Paweł II mówiąc o św. Stanisławie Szczepanowskim, patronie Polski: "Patron to opiekun przed Bogiem, ale i patron-opiekun przed złem, przed spiskiem zła i przed słabością". Bo "Święci nie umierają. Ich życie pozostaje wzorem dla chrześcijan".

2.Rola rodziców i rodziców chrzestnych w sakramencie chrztu świętego

„Chcę dla mego dziecka tego, czego Ty, Panie, chcesz. Chcę być narzędziem w Twoich rękach”.
„Wiem, że to dziecko jest Twoją własnością. Ty je kochasz bardziej niż ja. Ty chcesz jego dobra bardziej niż ja i Ty, Boże, troszczysz się o nie bardziej nią ja. Prowadź je Twoją drogą i spraw, abym moimi decyzjami nie krzyżował Twoich mądrych planów”.

Rodzice dziecka są zobowiązani:
- być pierwszymi osobami, dzięki którym dziecko poznaje Boga i wiarę
- po chrzcie doprowadzają dziecko do poznania Boga (spowiedź św, I Komunia św., bierzmowanie),
- są świadkami wiary dla dziecka,
- żyją na co dzień,
- wypełniają własne obowiązki religijne (codzienna modlitwa,niedzielna Msza św., regularne korzystanie z sakramentów św: pokuty i Eucharystii),
- modlą się razem z dzieckiem i za dziecko,
- wyjaśniają dziecku odpowiednie znaki religijne, znaczenie świąt i przygotowują się do nich,
- obchodzą z dzieckiem rocznice chrztu,
- świętują dzień Patrona,
- własnym przykładem uczą miłości bliźniego (np.brak kłótni w domu, sąsiedztwie, pomoc sąsiedzka, przebaczenie, uczciwość szacunek dla starszych),
- zawierzają dziecko Bogu.

Rodzice chrzestni:
- nie są ojcem ani matką dziecka przyjmującego chrzest
- należą do Kościoła katolickiego i przyjęli sakramenty: chrzest, eucharystia, bierzmowanie (nie jest wymagana pełnoletniość)
- są wyznaczeni przez rodziców
- prowadzą autentyczne życie chrześcijańskie
- jeśli są małżonkami, to żyją w sakramentalnym małżeństwie
W czasie chrztu św. rodzice chrzestni podtrzymują światło i podają białą szatę. Natomiast w całym późniejszym życiu dziecka są zobowiązani modlić się za chrześniaka i pomagać rodzicom dziecka w jego chrześcijańskim wychowaniu. Mogą zatem kupować odpowiednie do wieku dziecka książki religijne, zabierać na pielgrzymkę do sanktuarium, w razie nie wypełniania obowiązków chrześcijańskich przez rodziców zwracać im uwagę

Nie mogą zostać rodzicami chrzestnymi następujące osoby:
1. Nieochrzczone.
2. Należące do jakiejś sekty religijnej.
3. Które publicznie zaparły się wiary.
4. Które są wrogo ustosunkowane do wiary i religii.
5. Będące publicznymi, jawnymi grzesznikami.
6. Żyjące w małżeństwie bez ślubu kościelnego.

3.Formalności niezbędne do udzielenia sakramentu chrztu św:

Nie można udzielać sakramentu chrztu św. małym dzieciom bez faktycznej wiedzy rodziców lub wbrew ich woli.

Rodzice dziecka:
1. Zgłaszają się do kancelarii parafialnej przynajmniej na tydzień przed planowaną datą chrztu dziecka celem sporządzenia aktu chrztu św.
2. Przynoszą odpis aktu urodzenia dziecka z USC.
3. Przystępują do Sakramentu Pokuty.

Rodzice chrzestni:
1. Przedstawiają zaświadczenie z parafii zamieszkania że są wierzącymi
i praktykującymi katolikami oraz o ważnie odbytej spowiedzi św.
2. Młodzież przedstawia zaświadczenie o aktualnym uczęszczaniu na katechizację.
3. Na chrzest przynoszą świecę i białą szatę.
 
 

 

 

LITURGIA SAKRAMENTÓW ŚWIĘTYCH

CHRZEST
Intrukcja duszpasterska Episkopatu o udzielaniu sakramentu chrztu świętego dzieciom - (1975)
 

Intrukcja duszpasterska Episkopatu o udzielaniu sakramentu chrztu świętego dzieciom - (1975)

1. Wprowadzenie

Od Wielkanocy 1973 roku obowiązuje odnowiony obrzęd chrztu dzieci zawarty w rytuale pt. Obrzędy chrztu dzieci, Katowicka Księgarnia św. Jacka, 1972 r.
Z wprowadzeniem odnowionej liturgii chrztu św., Kościół wiąże nadzieje na ożywienie wiary i rozwój poczucia odpowiedzialności u wiernych na życie Boże, jakim obdarzabe są dzieci w misterium chrztu. Wraz z wprowadzeniem omówionego obrzędu chrztu św. Kościół postawił nowe wymagania tak w stosunku do duszpasterzy jak i do wiernych.
Podstawowe zasady dogmatyczne, liturgiczne, duszpasterskie oraz przepisy prawne omówione są w dwu Wstępach liturgicznej księgi chrztu dzieci (s. 9-32).
Ponieważ oba te wstępy przeznaczone dla całego Kościoła mają charakter dość ogólny, nasuwa się potrzeba podania bardziej szczegółowych wskazań dla praktyki duszpasterskoliturgicznej poszczególnych Kościołów lokalnych. Również trzyletnie doświadczenia związane z wprowadzeniem nowego obrzędu chrztu św. domagają się pewnych wyjaśnień i ujednoliceń na terenie całego kraju.

2. Dopuszczenie dzieci do sakramentu chrztu

Należy dopuszczać do chrztu wszystkie dzieci zgłoszone przez rodziców lub prawnych opiekunów, jeśli osoby te są wierzące i zobowiążą się, że dzieci będą wychowywane w wierze, w której zostaną ochrzczone (Chrzest nr 2 i 3).
Wychowanie w wierze oznacza: doprowadzenie dziecka do świadomej przyjaźni z Chrystusem, a to dokonuje się przez: przekazanie dziecku podstawowych prawd wiary i zasad moralności głoszonych przez Kościół katolicki, a przede wszystkim nauczenie dziecka modlitwy, włączenie go w życie wspólnoty katolickiej (Msza św. niedzielna), posyłanie na naukę religii, doprowadzenie do pełnego udziału w Eucharystii i do przyjęcia sakramentu bierzmowania oraz wprowadzenie w dojrzałe i odpowiedzialne życie chrześcijanina.
W związku z możliwością zaistnienia różnych sytuacji duszpasterskich ustala się:
a) Nie udzielać sakramentu chrztu św. małym dzieciom bez faktycznej wiedzy rodziców (opiekunów), lub wbrew ich woli.
b) Jeśli rodzice dziecka poprzestają na małżeństwie cywilnym, duszpasterz powinien starać się o doprowadzenie ich do zawarcia małżeństwa sakramentalnego przed chrztem dziecka. W przypadku wyraźnej odmowy, należy żądać na piśmie oświadczenia od rodziców dziecka i chrzestnych, że zobowiązują się wychować dziecko w wierze katolickiej. Również w wypadku, gdy rodzice żyją bez ślubu kościelnego z powodu przeszkód kanonicznych, należy żądać takiego oświadczenia.
c) Jeśli jedno z rodziców dziecka jest wierzące, a drugie nie, dziecku należy udzielić chrztu.
d) W zetknięciu się z trudnymi lub zawikłanymi problemami z zakresu chrztu, duszpasterz, w poczuciu odpowiedzialności przed Bogiem za owoce łaski tego sakramentu, powinien w poszczególne wypadki dokładnie wnikać, rozpatrzyć je, a następnie podjąć odpowiednią decyzję, lub w razie potrzeby zwrócić się do Ordynariusza.

3. Przygotowanie duszpasterskie do chrztu dzieci

Cały Lud Boży wyznaje, pielęgnuje i przekazuje wiarę apostolską, w której chrzci się dzieci. Jego członkowie powinni rozumieć godność i znaczenie sakramentu chrztu w Bożym planie zbawienia człowieka.
Duszpasterze powinni wykorzystać wszystkie dostępne im środki duszpasterskie, aby wierni powierzeni ich posłudze, pogłębiali swą wiarę przez sakramenty, znali przepisy dotyczące sprawowania chrztu dzieci i byli przygotowani do udziału w liturgii oraz do wychowania dzieci w wierze.
W tym celu duszpasterze głosić będą naukę o misterium chrztu w homiliach niedzielnych, zwłaszcza w jedną z niedziel Wielkiego Postu i niedzielę Chrztu Pańskiego, a także w kazaniach okolicznościowych. Przeżyciu misterium chrztu powinna służyć odpowiednio przygotowana liturgia Wigilii Wielkanocnej.
W katechizacji dzieci i młodzieży należy omawiać problematykę sakramentu zgodnie z obowiązującym programem. Starsze dzieci i młodzież należy nauczyć sposobu udzielania chrztu w niebezpieczeństwie lub w obliczu śmierci (por. Chrzest, rozdz. III, nr 131-138).
Do pouczenia wiernych o przepisach prawnych i liturgicznych o przebiegu liturgii i o formach udziału w niej, trzeba niekiedy wykorzystać ogłoszenia, podawane podczas liturgii mszalnej, szczególnie w Adwencie i w Wielkim Poście. Należy też udostępnić wiernym tego rodzaju informacje, umieszczając je na tablicy ogłoszeń, czy w formie plakatów, wywieszonych na widocznym miejscu. Wskazane jest, by te informacje były stale dostępne wiernym, co ułatwi im i duszpasterzom załatwienie wstępnych spraw w biurze parafialnym.
Ważnym środkiem głoszenia nauki Kościoła o sakramencie i kształtowaniu właściwej postawy wiernych w odniesieniu do chrztu dzieci, jest samo sprawowanie liturgii sakramentu z udziałem wspólnoty parafialnej.

4. Zgłoszenie dziecka do chrztu

Należy dążyć do tego, by rodzice zgłaszali dziecko do chrztu najpóźniej na dwa tygodnie przed projektowanym terminem (por. Chrzest, nr 8 ad 2). Przy zgłoszeniu powinni być obecni ojciec i matka; jeśli istnieje uzasadniona przyczyna, wystarczy obecność jednego z rodziców.
Zgłoszenie w biurze parafialnym przyjmuje tylko duszpasterz. Ustala on z rodzicami dokładny termin chrztu i omawia sprawy związane z ich udziałem w liturgii i z przyszłym wychowaniem dziecka. W duszpasterskiej, serdecznej i taktownej rozmowie postara się poznać życie religijne środowiska, w którym dziecko będzie wychowywane, udzieli rad, wskazówek i potrzebnej zachęty. Jeśli będzie to możliwe i o ile zachodzi potrzeba powinien zachęcić do zlikwidowania zaniedbań religijnych, omówić atmosferę wychowania religijnego w domu, zachęcić rodziców do przyjęcia Eucharystii w dniu chrztu dziecka oraz pouczyć o chrześcijańskim charakterze uroczystości domowych.
Przy zgłoszeniu duszpasterz spisze akt chrztu na podstawie danych, zawartych w odpisie metryki urodzenia z USC; imiona dziecka należy spisać w brzmieniu i kolejności, jak w tym dokumencie, choćby nie były to imiona świętych i błogosławionych Kościoła. Duszpasterze powinni wcześniej zachęcić wiernych, by swoim dzieciom nadawali imiona katolickie. Rodzice i chrzestni mogą złożyć podpisy w księgach zaraz po spisaniu aktu lub w innym terminie, najpóźniej jednak zaraz po liturgii chrztu.
Wskazane jest, aby rodzicom i chrzestnym podczas zgłoszenia dziecka do chrztu wręczyć karteczki do spowiedzi i na katechezę przygotowawczą.

5. Rodzice chrzestni

Dla każdego dziecka należy wybrać dwoje chrzestnych: ojca i matkę (por. Chrzest nr 6). Wybór chrzestnych należy do rodziców dziecka, natomiast duszpasterz sprawdza, czy przedstawieni kandydaci spełniają warunki określone przez Kościół i gdy okaże się, że tak, zatwierdza wybór rodziców.
Przymioty wymagane przez Kościół do pełnienia funkcji rodziców chrzestnych podaje rytuał (Wtajemn. nr 10 i Chrzest, nr 6).
Ze względu na zadanie chrzestnych w wychowaniu dziecka, zawarte tam przepisy należy stosować w polskich warunkach duszpasterskich w następującym rozumieniu:
Chrzestni powinni ukończyć 15 lat; chrzestni mają być katolikami wyznającymi swą wiarę życiem zgodnym z nauką Kościoła nie wolno np. dopuszczać do pełnienia tej funkcji osób żyjących w niesakramentalnym związku małżeńskim oraz młodzieży nie uczęszczającej na katechizację (żądać odpowiednich zaświadczeń).
Duszpasterze niech doradzają rodzicom, aby szukali chrzestnych wśród bliższej rodziny i sąsiadów. Należy przeciwstawiać się zdarzającym się zwyczajom zapraszania na rodziców chrzestnych ludzi przygodnych, dobrze sytuowanych, którzy jak można przypuszczać nie będą się interesowali wychowaniem religijnym chrześniaka.
Duszpasterz powinien żądać od rodziców chrzestnych, których nie zna, odpowiedniego świadectwa kwalifikacyjnego z parafii, w której mieszkają.
Zgodnie z Wtajemn. nr 10 c i Dyrektorium Ekumenicznym, nr 48, wierny Kościoła Prawosławnego może być powołany na chrzestnego jeśli:
a) życzą sobie tego rodzice dziecka dla uzasadnionych powodów,
b) wychowanie dziecka w wierze katolickiej jest zapewnione,
e) na pierwszego chrzestnego powołany jest katolik (mężczyzna lub kobieta),
d) kandydat został ochrzczony w Kościele prawosławnym, którego wiarę wyznaje i ukończył 15 lat.
Wpisując personalia chrzestnego do aktu chrztu dziecka, należy wyraźnie podać jego wyznanie.
Chrześcijanie z innych wspólnot odłączonych, wyznający wiarę Wspólnoty w której zostali ochrzczeni, mogą być dopuszczeni do udziału w liturgii jako świadkowie chrztu, a nie jako chrzestni (Wtajemn. nr 10 c, Dyrektorium Ekumeniczne, nr 57).
Warunki powołania na świadka chrztu są takie, jak mutatis mutandis przy dopuszczeniu chrzestnych z prawosławia. Personalia świadka wpisuje się do aktu chrztu, a w rubryce "Uwagi" podaje wyraźnie, w jakiej funkcji występował i do jakiej Wspólnoty należy.
Świadek podpisuje akt chrztu razem z rodzicami i chrzestnym katolikiem.

6. Duszpasterskie przygotowanie rodziców dziecka i chrzestnych

Ze szczególną troską zgodnie z zaleceniem Rytuału (Chrzest nr 5; 7 i 8), odniosą się duszpasterze do przygotowania rodziców dziecka i chrzestnych.
W celu udzielenia odpowiednich pouczeń o misterium chrztu, wychowaniu w wierze, o roli apostolskiego przykładu rodziców chrzestnych i o liturgii tego sakramentu należy przeprowadzić bezpośrednie katechezy przygotowawcze. Udział w tych katechezach powinni wziąć tak rodzice dziecka jak i chrzestni. W parafiach większych (powyżej 5 tys.) katechezy przygotowujące do chrztu powinny być prowadzone systematycznie co tydzień w ustalony dzień i o stałej godzinie. W parafiach mniejszych katechezy przygotowawcze należy prowadzić stosownie do potrzeb, a zwłaszcza przed Świętami Wielkanocnymi i Bożego Narodzenia.
Do pogłębienia przeżyć rodziców i chrzestnych wiele może się przyczynić homilia, którą szafarz sakramentu wygłasza w czasie liturgii chrztu (Chrzest, nr 45), a także słowa powitania (Chrzest nr 36).

7. Chrzest

Liturgia chrztu sprawowana w myśl zasad odnowy, ze zrozumieniem dla symboliki obrzędów, ze czcią dla tekstów liturgicznych; bez pośpiechu i z zachowaniem przepisów, sama z siebie głosi i wyraża wiarę i co istotne ma moc Bożą, która przenika do umysłów i serc. Niech więc duszpasterze tak ustalają czas sprawowania sakramentu i przygotowują liturgię, aby wierni mogli w niej uczestniczyć jak najliczniej i owocnie. Zasadniczo dzieci należy chrzcić podczas Mszy św.

8. Zakończenie

Wszystkie sprawy związane z omówieniem chrztu dziecka, kwestiami religijnymi rodziców jak również kwalifikacjami rodziców chrzestnych, powinny być omówione przynajmniej na kilka dni przed chrztem św., aby później w spokoju przeżyć samą uroczystość. Należy się wystrzegać, by różne sporne sprawy nie wpłynęły lub nie były załatwione przed samym udzielaniem chrztu i nie zakłócały radosnej i podniosłej uroczystości. Duszpasterze powinni wspomagać rodziców po chrzcie dziecka swą troską i radą, zwłaszcza w czasie domowej wizyty duszpasterskiej.
Zaleca się urządzać raz w roku błogosławieństwo dzieci (np, z okazji Międzynarodowego Dnia Dziecka) wspominając i nawiązując do rocznicy chrztu.
Instrukcja duszpasterska dotycząca udzielania chrztu św. młodzieży i dorosłych zostanie wydana po ukazaniu się drukiem urzędowego polskiego tłumaczenia odnowionego obrzędu.

Przewodniczący Konferencji Episkopatu Polski
+ Stefan Kard. Wyszyński

Przewodniczący Komisji Episkopatu
d/s Duszpasterstwa Ogólnego
+ Władysław Miziołek

 

 

 




 

Kalendarz

n p w ś c p s
1
 
2
 
3
 
4
 
5
 
6
 
7
 
8
 
9
 
10
 
11
 
12
 
13
 
14
 
15
 
16
 
17
 
18
 
19
 
20
 
21
 
22
 
23
 
24
 
25
 
26
 
27
 
28
 
29
 
30
 
31
 
 
 
 
 

Odwiedzający

  • Wyświetleń: 22638897
  • Odwiedzających: 330564
  • Od: 07-18-2013

Kto przegląda

Obecnie przegląda 0 gości .

Polecamy

Parafia Świętego Krzyża Zakopane     telefon: 880314184 / 18 20 639 71     email:parafia@swkrzyz-zakopane.pl

Zakopane ul.Chałubińskiego 30
34-500 Polska


(c) 2013 Wszelkie Prawa Zastrzeżone